تکریم خانواده در سیره اهل بیت (ع)

یکى از دستورهای ارزشمند قرآن و اهل‏بیت(ع) به مسلمانان تکریم والدین است. این مطلب در چهار سوره قرآن به صورت مستقل ـ آن هم بدون فاصله، بعد از مساله مهم توحید ـ آمده است.[1] علاوه براین، در جاهاى مختلف کتاب خدا، در مورد این مهم، تذکراتى داده شده که در مجموع بیانگر اهمیّت فوق العاده تکریم والدین است[2]. پیام این آیات در یک نگاه کلّى این است که هر مسلمانى موظّف است پدر و مادرش را – به ویژه در دوران بیمارى و سالمندى - گرامى بدارد. گفتار کریمانه، گفتگوى نرم و مهرآمیز، سخن خوب و شایسته از جمله اشارات قرآنى در تکریم والدین است.

 سید علی تقی میرحسینی در شماره ی 73 فصلنامه کوثر نوشت: این امر در سیره اهل‏بیت(ع) نیز به خوبى انعکاس یافته است. روایات زیر گویاى اهمیت فوق العاده تکریم والدین در سیره اهل‏بیت‏(ع) است. منصور بن حازم مى‏گوید: از امام صادق‏(ع)پرسیدم: أىّ الأعمال أفضل؛ کدام عمل برتر از همه اعمال است؟

حضرت فرمود: «الصلوة لوقتها و بّرالوالدین والجهاد فى‏سبیل‏اللّه؛ نماز خواندن در وقت خودش و نیکى کردن به پدر و مادر و جهاد در راه خدا».[3]

در روایتی دیگر، فردى درباره حقوق والدین از رسول خدا(ص) سؤال کرد: