در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۱۲ از طرف ریاست اداره بهرهبرداری راهآهن ناحیه جنوب اهواز (اریک کسوندسن) و معاونت فنی و مهندسی سیف الله خان مشاور پروژه ساختمان، یک پل جدید بر روی رود کارون جهت عبور و مرور اهالی شهر اهواز در یازده صفحه به وزارت کل طرق و شوارع داده و سه محل برای احداث پل پیشنهاد گردید. تا این زمان تنها پل معلق بر روی رودخانه کارون پل فلزی راه آهن (پل سیاه) بود که برای اتصال راهآهن سراسری به بندرشاپور در سال ۱۳۰۸ احداث شدهاست.
در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۱۳ قراردادی در ۱۲ ماده بین میرزاعلی خان منصور وزیر طرق و شوارع ایران و اسکارلیندال نماینده شرکت سوئدی سونسکاانتر پرناداکتی پولاکت منعقد و طبق قرارداد مسئولیت ساختمان پل کارون اهواز و امتحان زمین و تهیه نقشههای اصلی به شرکت مذکور که به اختصار (سنتاب) نامیده میشدواگذار گردید، کل هزینه عملیات مربوط به پل کارون که بایستی به موجب قرارداد پرداخت میشد، مجموعاً پنجمیلیون و هفتصد و هشت هزار ریال (۰۰۰/۷۰۸/۵ ریال) برآورد گردید. که پرداخت آن طی ۱۲ فقره چک به عهده بانک ملی ایران واگذار گردید. فولاد مورد نیاز و سایر مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شرکت سنتاب پس از تایید رسمی سفارت ایران در استکلهم به کشور سوئد داده شد.
بر اساس ماده ۳ این قرارداد انجام کار بعد از تصویب نقشههای تفصیلی و امضاء قرارداد بیست ماه تعیین گردید و طبق شش ماه شرکت سنتاب موظف بود یکنفر نماینده با اختیارات تام برای مذاکرات و تصمیمات مربوط به امور ساختمان در محل کار تعیین نمایند و در همین بند از قرارداد اداره راةآهن جنوب نیز نماینده وزارت طرق و شوارع به منظور نظارت در اجرای عملیات ساختمانی، طبق نقشههای مصوب معرفی گردید.
یک ماه بعد از تاریخ ۲۰ مرداد ۱۳۱۳ گونتربرگ از طرف شرکت سنتاب به سمت ریاست ساختمان پل اهواز منصوب و بعنوان نماینده شرکت مذکور به اهواز اعزام شد. مهندس سیفاللهخان مشاور از طرف وزارت طرق و شوارع به نمایندگی انتخاب شد.
ادامه مطلب ...