عوامل کفران نعمت

سیده معصومه جوادی زاویه:/
واژه کفران، به معنای پوشاندن چیزی است[1] و از آنجا که شخص در واقع سعی در پوشاندن ارزش نعمت می­کند به عمل او کفران نعمت می­گویند.

شخص در مواجهه با نعمات الهی، یا نعمت را در قلب خود بی­اهمیت می­شمارد، یا با زبان سخنی می­گوید که نشانه بی­اعتنایی نسبت به نعمت و بی­ارزش بودن آن است و یا گاهی در عمل به آن اهمیت نمی­دهد و بجای استفاده نیکو و بجا از آن، نعمت­های الهی را در مسیر سوء و نابجا استفاده می­کند که این همان مصداق کفران نعمت است.[2] لذا امام صادق(ع) می­فرمایند: شکر نعمت آن است که از گناهان پرهیز شود.[3]

 

کفران نعمت در آیات