باوی سلام

اولین مجله فرهنگی ،اجتماعی شهرستان باوی

باوی سلام

اولین مجله فرهنگی ،اجتماعی شهرستان باوی

نگاهی به مسائل محیط زیست شهرستان باوی


تا حالا فکر کردید محیط زیست چیست؟ و چه وظیفه ای در قبال آن داریم؟ محیط زیست عبارت از همهء محیط‌ هایست که در آن‌ها زندگی جریان دارد. یعنی اینکه مجموعه‌ء عوامل فیزیکی خارجی و ارگانیزم های زنده یی که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم با هم در ارتباط اند، مشترکاً با هم محیط زیست را تشکیل داده، بر تغییر، نشو نما، رشد، بقا و رفتار خود و سایر موجودات زنده تأثیر می‌گذارند.

به عبارتء دیگر محیط زیست عبارت از مجموعهء عوامل جاندار و غیر جاندار فیزیکی و شیمیاییست که بر حیات تأثیر می‌گذارند. امروز بیشتر این تعریف به انسان ها و فعالیت‌های او مرتبط می‌شود.به همین دلیل محیط زیست را می‌توان در مجموعه‌ء عوامل طبیعی کرهء زمین، همچون هوا، اتمسفر، آب، خاک، کوه ها و همهء آن چه که انسان و سایر موجودات زنده را احاطه می‌کند، خلاصه کرد.[1]

حال با این توصیف وظیفه ی ما در قبال محیط زیست چیست و چه اندازه در شهرستان باوی به محیط زیست اهمیت می دهیم و احترام می گذاریم و از آن مراقبت می کنیم. متاسفانه با اینکه مدتی از شهرستان شدن منطقه باوی می گذرد هنوز اداره ای که متولی این بخش حیاتی شود در این شهرستان افتتاح نشده است. می توان گفت که در شهرستان باوی این موضوع مورد غفلت قرار گرفته و به فراموشی سپرده شده است و این را از کم توجهی به محیط زیست در این شهرستان می توان فهیمد.از سوی دیگر نهادهای مردمی (غیر دولتی) حافظ محیط زیست هم در این شهرستان مشاهده نمی شود.    می بینیم که جنگل زویر چری به حال خود رها شده و مدت هاست که هیچ درخت یا درختچه ای در آن کاشته نشده و متاسفانه فقط می بینیم که درخت های آن بی محابا اسیر تبر و آتش مسافران و عشایر می شود  وهیچ سطل زباله ای در آن یافت نمی شود. با این که گویا این جنگل زیرنظر دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین است این دانشگاه تاکنون هیچ هزینه ای برای نگهداری آن نمی کند و دیگر دستگاه ها هم شاید به این بهانه به جنگل بی توجهی می کنند. جا دارد که دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ملاثانی نسبت به کاشت درختان متنوع در آن اقدام کند تا به هر دلیلی شاهد ازبین رفتن آن نشویم. این جنگل که سالانه و بخصوص در فصل زمستان و بهار میزبان صدها هزار مسافر و میهمان است شایسته توجهی بیش از این است. علاوه بر جنگل زویر چری، جنگل سیدحسن هم وضعیتی بهتر از آن ندارد. درختان  حاشیه جاده منتهی به تصفیه خانه نیروگاه رامین هم متاسفانه روز به روز بیش تر مورد تجاوز کشاورزان مجاور آن قرار می گیرد.

اما رود کارون  این رود مظلوم در شهرستان باوی نیز مورد تعدی قرار گرفته است. علاوه بر فاضلاب های شهری و کشاورزی شهرستان که بدون کمترین توجهی و بدون هیچ تصفیه ای به رود کارون می ریزند، فاضلاب های صنعتی نیز به آن اضافه شده است. ممکن است پرسیده شود که کدام صنایع یا شرکت های شهرستان باوی ممکن است به محیط زیست رود کارون لطمه بزند؟ در جواب باید گفت که تمام شرکت ها و صنایعی که فاضلاب خود را بدون تصفیه وارد این رود می کنند متهمند. در این میان اما متهم اصلی نیروگاه رامین (ویس) است. مواد شیمیایی و سمی زیادی در این نیروگاه تولید می شوند که به هیچ عنوان نباید وارد آب کارون شوند. البته نیروگاه رامین زمانی به واحد تصفیه مجهز بود اما اینکه واحد تصفیه نیروگاه تا چه حد جوابگوی تصفیه ی فاضلاب این شرکت است را فقط خود مسولان نیروگاه می دانند. مدتی پیش شایع شده بود که بخش تصفیه فاضلاب این شرکت به دلیل خرابی های مکرر دردسرساز شده بود و متاسفانه بعضی ها راه حل را در این دیدند که تاسیسات تصفیه فاضلاب نیروگاه تعطیل شده و فاضلاب این نیروگاه بدون تصفیه شدن در رود کارون رها شود. در اینکه آیا نیروگاه ویس آب رود کارون را آلوده می کند یا خیر جای بحث و تحقیق دارد، ولی پر واضح است که هوا را آلوده می کند. قبل از دولت های نهم و دهم و در زمان معاونت دکتر ابتکار سوخت نیروگاه بیش تر گاز و کمتر مازوت بود برای همین دودکش های نیروگاه دود و گازهای مضر کمتری را به هوا آزاد می کردند؛ ولی با متاسفانه با تغییر رویه این نیروگاه در تغییر نوع سوخت از گاز به مازوت شاهد آن هستیم که اکثر اوقات دودکش های نیروگاه دود و گاز به هوا آزاد می کنند و صف های لاینقطع ماشین های حامل مازوت هم به دلیل مصرف این سوخت است. زمانی مشاهده ماشین های حامل سوخت و ورود آنها به محوطه نیروگاه کم بود ولی اکنون می بینیم که این کار به یک عمل روتینی تبدیل شده و می بینیم که در تمام مدت شبانه روز این ماشین ها کنار در ورودی سوخت نیروگاه تجمع کرده اند. امیدواریم در دولت جدید شاهد روزی باشیم که هیچ مازوتی در نیروگاه ها مصرف نشده و به جای آن از سوخت های با آلودگی کمتر مثل گاز استفاده شود و روزی به سمت تولید برق بیشتر از انرژی نو و تجدیدپذیر و پاک مانند باد، خورشید و... شویم. اما سهم مردم شهرستان باوی از نیروگاه رامین به جز آلودگی محیط زیست چیست؟ آیا نباید تعدای از جوانان بیکار شهرستان در آن مشغول به کار شوند؟ متاسفانه شاهد آن هستیم که سال به سال از تعداد افرادی بومی که در این نیروگاه کار می کنند کم می شود. زمانی چند مینی بوس کارکنان نیروگاه را از ملاثانی، ویس و شیبان می بردند،  ولی هم اکنون اگر هنگام خروج مینی بوس ها به مسیر حرکت ها آن ها توجه کنیم می بینیم که مثلاً یک یا دو مینی بوس به سمت ملاثانی حرکت می کنند و بقیه عازم اهواز می شوند. آیا نصیب مردم شهرستان باوی از نیروگاه رامین فقط دود مازوت است؟    





نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد