همچنان با امام حسین (ع)هستیم

آه های سوزان اندوهناک برای مظلومیت ما تسبیح، اندوه برای امر ما عبادت و پوشاندن اسرار ما از بیگانگان، جهاد در راه خداست. 

مردم ما با ین احادیث بزرگ شدند وآنها را از نزدیک لمس کردند .این شعارها در گوشت وخونشان رسوخ کرده وحسین را قبل از اینکه برایشان معرفی کرده باشند ُ حس کرده اند .  

آنها همچنان برمصیبت او می گریند وپیر وجوان ،برای برپایی عزای او به پا خواسته اند . در میان این همه تهدید و حربه های فرهنگی همچنان نجات دهنده ی شیعیان فکرعلی وخون حسین است.

خونی که در رگهای شیعیان جاریست ، حسین را می شناسد و به هنگام محرم وصفر می جوشد وشخص را به تمام معنی، حسینی می کند. شاید این تنها جوابی باشد برای کسانی که منحرفندولی در محرم به سمت مساجد می آیند ،علم بلند می کنند وبعضی ها دوباره حسینی می شوند. 

خدایش بیامرزد مادرمان را که با حسین اشنایمان کردوبه حب او شیرمان داد. آری ما حسین را لمس کردیم وگویی با او زندگی کرده ایم. نه فقط ما بلکه هر آزاد اندیشی می تواند با خواندن زندگی آن بزرگوار ،او را بشناسد.

 

در مورد حسین هرچه بگوییم کم گفتیم. لیکن نظر دوتن از غیر مسلمانان را ذکر می کنیم وبه بحث خاتمه می دهیم

چارلز دیکنس از نهضت امام حسین (ع) می گوید:

اگر منظور امام حسین (ع) جنگ در راه خواسته های دنیایی خود بود، من نفهمیدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟! پس عقل چنین حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد. 

نهضت امام حسین (ع) از نظر مهاتما گاندی

من زندگی امام حسین (ع)، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از سرمشق امام حسین (ع) پیروی کند.