مرثیه ای برای کارون

متاسفانه عمق آب در رود کارون به حداکثر یک وجب رسیده است. برای اطمینان کافی است به اهواز بروید و از روی پل هلالی (سفید) سمت پارک جزیره را نگاه کنید. همین دیروز من از آنجا رد شدم. با توجه به اینکه پارک جزیره رود کارون را به دو قسمت تقسیم کرده است و این قسمت از بستر رود کارون سنگی است به راحتی سر خوردن آب از دو طرف جزیره که عمق آن به یک وجب رسیده را می توان تشخیص داد. ما که کنار رود کارون بزرگ شدیم و می توانیم خود را ... 

 

میراث داران زمان پرآبی کارون بنامیم، می توانیم این خاطرات را در دل خود حفظ کنیم تا بتوانیم آن را برای نسل های آینده تعریف کنیم. الان وقتی پدران و مادرانمان از زمان وجود کوسه ماهی ها و انواع دیگر ماهی ها در رود کارون و خرامیدن آهوی زرد و دیگر حیوانات وحشی در دشت های خوزستان تعریف می کنند، همه به دید تعجب و با دهان باز و درصدی ناباوری نگاهشان می کنیم ولی همه اینها جزئی از زندگی روزمره مردم و کارون بودند. نسل های آینده هم به این خاطرات ما (خاطرات عظمت رود کارون) خواهند خندید چون وقتی می خواهیم برایشان تعریف کنیم که عمق رود کارون بیست متر بوده و یا اینکه اگر بخواهیم برایشان بگوییم که عرض رود کارون یک کیلومتر بود، و کشتی در آن حرکت می کرد، در حالی که الان حتی قایقران هم قایقش به گِل نشسته، باور نکردنی نیست. تعریف ما به داستان های ژول ورن و سفر با فضا قابل مقایسه خواهد بود که در کودکی می خواندیم. البته برای ما داستان های ژول ورن تعجب آور بود ولی اکنون سفر به فضا چیز بدیهی شده است.اواخر تابستان و اوایل بهار پر آب ترین روزهای رود کارون بودند. چون با گرم شدن هوا و ذوب شدن برف ها و وجود باران، کارون به اوج عزت و قدرت و هیبت خود می رسید ولی الان چی؟ تمام فصل ها برای کارون یکی است و این نشانه ی مرگ ان است. متوجه شدید کسی که به روزهای آخر عمر و زندگیش رسیده است، دیگر هیچ چیزی، حتی روز و شب و گذر فصول برایش مهم نیست. این فریادهای کارون آخرین فریادهای کارون است که ما را به کمک می طلبد. الان ما باید کاری برای نجات کارون کنیم. وقتی کارون مُرد دیگر مرثیه خواندن برایش سودی ندارد. وقتی به مرزی که الان دریاچه ی ارومیه رسیده، برسد انتقال تمام دریای خزر هم سودی نخواهد داشت.

 با سفر رئیس محترم جمهوری دکتر روحانی به خوزستان و قولی که به اهوازی ها درباره تعطیلی طرح بهشت آباد اصفهانی ها (جهنم آباد اهوازی ها؛ چون با شروع به کار این طرح رود کارون خشک و خوزستان به جهنم تبدیل خواهد شد) داد همه ی ما برایش کف زدیم و همه این قول ایشان را باور کردیم و الان هم باور داریم، نمی دانم چرا؟ آیا ما طبق معمول زودباوریم یا اینکه به دکتر روحانی اعتماد داریم یا اینکه دلخوشی به زنده ماندن رود کارون بهتر از نگرانی از خشک شدن آن است. البته بنظرم این طرح در حد و اندازه ی یک رئیس جمهور نیست بلکه بزرگ تر از آن است. نمایندگان خوزستان و چهارمحال و بختیاری که زمان کلید خوردن این طرح گویا خواب بودند، باید از طریق رهبری این موضوع را پیگیری کنند چون رئیس جمهور نخواهد توانست در مقابل لابی اصفهانی ها و دیگر استان هایی که از طرح بهشت آباد سود می برند قد علم کند. ولی بدون شک کسی نمی تواند رو در روی رهبری قرار گیرد. پس بیایید این قضیه را بین دو دست مقام معظم رهبری قرار دهیم تا ایشان با بصیرت همیشگییشان افق روشن ما را امتداد بخشند.

 شهرداری اهواز و شورای شهر اهواز هم دست روی دست گذاشته و به جای اینکه فکری برای برگرداندن آب به جوی کنند فقط به فکر پر کردن ساحل رود کارون با پارک و سرسره و لایروبی تپه های وسط کارون می کنند. نمی دانند کسی که بزغاله ای در بغچه اش غایم کرده روزی بع بع بزغاله آبرویش را خواهد برد. تا کی می خواهید به این کار ادامه دهید. کارش را یکسره کنید! چرا بر رود کارون پل می سازید؟ چرا پول بیت المال را دور می اندازید؟ چند سال دیگر که رود کارون خشک شود نیازی به پل برای گذشتن از یک طرف به طرف دیگر آن نخواهید داشت پس به جای ساختن پل بر کارون، آن پول را برای ساخت بیمارستان که با خشک شدن کارون و بلند شدن گرد و خاک بیش تر به آن نیاز خواهید داشت، صرف کنید.