تعادل

هنگامی که ساختار اسکلتی بدن در حال تعادل باشد دستگاه اهرمی بدن در حداکثر کارایی وحداقل انرژی مصرفی است در چنین حالتی عضلات انرژی کمتری مصرف می کنند ورباطها تنش کمتری را متحمل می شوند  

اهمیت تعادل در وضعیت بدنی :

 نیروی کشش جاذبه، پیوسته بدن را به طرف زمین می کشد و آن را از حالت تعادل خارج می کند .

برای حفظ تعادل در وضعیت ایستاده کوچک ترین انحراف از وضعیت مرجع باید خنثی شود.

سازوکارهای گوناگون وپیچیده ای وجود دارد که در این روند دخالت داشته ، بدن را در حالت تعادل حفظ می کند. آغاز فعالیت این سازکارها زمانی است که بدن در خطر سقوط قرار می گیرد.

در این حالت آنهافعال می شوند تا تعادل مجدد ایجاد شود

سه ساز وکار فیزیولوژیکی اصلی وجود دارد تا بدن را نسبت به تغییرات آگاه سازد.این سازوکارها شامل :

1-  دستگاه گیرنده های فشار در پاها

2-  دستگاه دهلیزی

3- دستگاه بینایی

در مورد این سه مورد در نوشته های بعدی صحبت خواهد شد.