نقش تربیتی پدر در خصیصه‌های شخصیتی کودکان

تقریباً در ذهن تمامی ما این‌گونه حا افتاده که مهم‌ترین نقش تربیتی از آن مادران است البته نمی‌توان منکر اهمیت نقش مادران در تربیت کودک شد، ولی نباید به‌دلیل اهمیت بیش از حد نقش مادران از نقش پدران غافل شد. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که تا دو سال و نیمگی مهم‌ترین نقش را مادر دارد و بعد از این سن اهمیت نقش پدر بسیار بیشتر از مادر است. پدران در شکل‌گیری خصیصه‌های شخصیتی زیادی در کودکان نقش دارند که از بین آن‌ها به چند مورد اشاره می‌کنیم:

● نقش پدر در اضطراب کودک:

هر کدام از ما برای مفاهیم مختلف تصاویری آرمانی در ذهنمان داریم، مثلاً با شنیدن نام مادر یاد مهربانی می‌افتیم و تصویر ذهنیمان از مادر تصویر یک انسان مهربان است هر چند که مادر واقعی خودمان ست چه بسا ارضاء نیازهای روانی مهم‌تر باشد.

مهربان نبوده باشد. در مورد پدر هم این تصویر ذهنی وجود دارد. هرقدر تصویر پدر واقعی کودک به تصویر ذهنی او نزدیک‌تر باشد، اضطراب کودک کمتر است.

● نقش پدر در احساس امنیت کودک: 

نصایح پدرم را جدی می گیرم

ﺭﻭﺯﯼ ﭘﺪﺭﯼ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﮒ، ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﻬﺎﺭ ﻭﺻﯿﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻭﺻﯿﺖ ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯽ . ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﻣﻠﮑﯽ ﺑﻔﺮﻭﺷﯽ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﮑﺶ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺁن رﺍ ﺑﻔﺮﻭﺵ . ﺩﻭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺍﯼ ﻫﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮﯼ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺻﺒﺢ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﺵ ﺑﺮﻭﯼ . ﺳﻮﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﻗﻤﺎﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺑﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﻗﻤﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﯽ . ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﯾﺎ