من یار مهربانم اما بسی گرانم پندت نمی دهم من بر لب رسیده جانم خنجر ز پشت خورده در دخمه ها نهانم دست ممیزی ها بسته کنون دهانم
از انتقاد بی جا مُهر است بر زبانم از بهر چاپ و تکثیر