این زن خیر ۵۵ ساله که تمام زندگی خود و خانوادهاش را وقف کارهای خیر و داوطلبانه کرده است، همچنان مانند سالهای جوانی بهطور مرتب هر سهماه یکبار خون خود را برای نجات بیماران نیازمند اهدا میکند. او که به گفته خودش هنوز از سرنگ و آمپول میترسد، در تشویق و تربیت فرزندانش برای اهدای خون ذرهای غفلت نکرده است. حالا او خانوادهای دارد که هرکدام از اعضای آن در نجات جان بیماران نیازمند بهخون سهمی دارند. همین موضوع باعث شد که چند سال پیش ماندانا و خانوادهاش از سوی سازمانانتقالخون بهعنوان اولین خانواده اهداکننده خون معرفی شوند و مدال طلای این سازمان را دریافت کنند. او که ایجاد انگیزه برای دیگران را مهمترین هدفش برای اهدای خون عنوان میکند، آرزو دارد که روزی مردم خون دادن را مانند نماز و روزه برای خود واجب کنند تا دیگر بیماری بهدلیل کمبود خون جانش بهخطر نیفتد. ماندانا، رکورددار بودن را افتخار نمیداند و معتقد است، تمام این کارها زمانی ارزش دارد که بتواند دل کسی را شاد کند و بیشک با نجات جان هر انسان، این اتفاق خواهد افتاد. در ادامه گفتوگوی«شهروند» با این زن توانمند ایرانی را میخوانید:
اولین اهدای خونتان را بهخاطر دارید؟ ادامه مطلب ...