آیندگان ملاثانی از حرف تا واقعیت

در هر فرصتی ومکانی که باشد تمرین می کنند،تعدادشان زیاد است، از تمام رده سنی. 

 جالب تر اینکه از دیگر شهر ها و روستاهای شهرستان هم می آیند و عده ای از شهر اهواز. 

 حال وهوای عجیبی حاکم بود. همه در تکاپو ؛بی خبر ار آینده بدون هیچ چشم داشتی !فقط می خواهند بازی کنند. 

 نوع لباس ،رنگ آن ،اندازه آن مهم نیست عضو تیم بودن مهمترین خواسته کودکانه، شوق در چشمانشان برق می زد آدم یاد کلماتی می افتد خدمت، توجه ، محروم،مسئولیت ، استعداد، قدرت و ...کمی جلوتر رفتم تعدادی برای تماشا آمده بودن هر کدام از نگاه خود کارشناسی می کردند، گاهی مدح می کردنند، گاهی انتقاد و بعضی ها در باره این جمع می گویند...  

با خود فکر کردم : گفتم ای کاش ما هم دیوانه بودیم،بی خیال و یا بیکار بودیم شاید بهتر به جامعه خودکمک می کردیم.  

از وضعیت حضور تیم در مسابقات پرسیدم ،شنیدیم در استان در تمام رده های سنی حرف های زیادی برای گفتن دارند و حتی باشگاهی چون فولاد خوزستان نظر خاصی به این باشگاه دارد. 

جدیدا باخبر شدیم در رده نوجوانان در سطح استان که به میزبانی مسجد سلیمان بود توانسته اند از بین تیم های حاضر به جمع چهار تیم صعود کنند. 

 گزارش این افتخار به روایت تصویر:                                      تصاویر در ادامه مطلب