استفاده از نانو برچسبها برای واکسیناسیون
گروهی از محققان موسسه مهندسی زیستی و فناوری نانو دانشگاه کوئینزلند استرالیا نشان دادهاند که استفاده از یک نانو برچسب برای رسانش واکسن به جای بهرهگیری از سوزن و سرنگ، پاسخ ایمنی مشابهی در بدن ایجاد کرده و در عین حال مصرف واکسن با استفاده از این روش جدید 100 برابر کمتر است. از این کشف جدید میتوان در برنامههای واکسیناسیون مختلفی که در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه صورت میگیرد، و در آنها مشکل کمبود واکسن وجود دارد، استفاده کرد. استفاده از این روش جدید بدون درد بوده و در آن نیازی به سرنگ نیست، بنابراین برای افرادی که از سرنگ میترسند و همچنین برای کودکان بسیار مناسب است.
پروفسور کندال که رهبری این پژوهش را بر عهده دارد، میگوید: antigen-presenting خاصی را که در لایه نازکی درست در زیر پوست قرار دارند، هدف میگیرد. در نتیجه مصرف واکسن نسبت به زمانی که از سرنگ برای تزریق استفاده میشود، 100 برابر کاهش یافته و همان پاسخ ایمنی در بدن ایجاد میشود».
او میافزاید: «نتایجی که ما به دست آوردهایم، 10 برابر بهتر از بهترین نتایجی است که با استفاده از روشهای رسانش دیگر به دست آمده است. به علاوه، در این روش نیازی به استفاده از محرکهای ایمنی دیگری که adjuvants یا به عبارتی واکسیناسیونهای چندگانه نامیده میشوند، وجود ندارد. چون این نانوبرچسبها نیازی به استفاده از نیروی آموزشدیده یا سیستم خنکسازی ندارند، میتوان از آنها در واکسیناسیونهای ارزان در کشورهای در حال توسعه بهره برد».
«این نانوبرچسب سلولهای
این نانوبرچسبها کوچکتر از یک تمبر پستی بوده و حاوی هزاران برجستگی کوچک هستند که به چشم دیده نمیشوند.
واکسن آنفلوآنزا به روش روکشدهی خشک روی این برجستگیها نشانده شده و بهمدت دو دقیقه روی پوست موش اعمال شد. کندال توضیح میدهد: «بر این باوریم که این نانوبرچسبها ما را قادر میسازند با بهرهگیری از مقدار بسیاری کمی واکسن، افراد زیادی را واکسینه نماییم».
او توضیح میدهد: «تولید این نانوبرچسبها در مقایسه با سیستم سرنگ و سوزن ارزان است. بهراحتی میتوان شرایطی را تصور کرد که در آن دولتها میتوانند واکسن مربوط به یک بیماری همهگیر همچون آنفلوآنزای پرندگان را در داروخانهها پخش کرده و یا با پست برای مردم ارسال کنند. این یک کشف هیجانانگیز است و کار بعدی ما اثبات کارایی این نانوبرچسبها در بررسی بالینی روی انسان است».
این تحقیق توسط انجمن تحقیقات استرالیا و انجمن ملی تحقیقات پزشکی و سلامتی مورد حمایت مالی قرار گرفته است.
سلام آقای دکتر. جسارتا میشه بفرمائید پرفسور کندال فیلد تحقیقاتی شون چی هست و درصد زیست شون توی آزمون دکتری چند بوده؟
جالب بود...به امید ورود هرچه سریعتر این نانوآنتی ژنهابه سیستم سلامت کشور
سلام
عرسی ذاک الیوم الی اسمع انت تکتشف وسیله ترتبط بعلم النانو
علیک السلام.انشاالله
حالا از این طرح استفاده میشه یا در مرحله آـزمایشگاهی است؟
به نظر شما چقدر طول میکشه که ما بتوانیم در ایران از این روش استفاده کنیم
در مرحله آزمایشگاهیه و فعلا روی موش جواب داده.کلا برای اینکه یک دارو و یا واکسن بعد از کشف به مرحله کلینیکال(مرحله نهایی) برسه چند سالی زمان میبره که این هم بستگی به تایید سازمانهای مسئول از قبیل OECD هستش.