تفالی درحافظ

بنام هستی بخش هستی ها

با تقدیم درود حضور شما بازدیدکنندگان گرانقدر باوی سلام

درآغاز نگارش این صفحه  تفالی در دیوان حافظ بردم وکار را باسخن خواجه شیراز آغازمی کنم

که این غزل زیبا آمد

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی

کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست

می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه

تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست

عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

جرعه جام بر این تخت روان افشانم

غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا

من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

به این امید که بتوانم در این صفحه ادبی باطرح موضوعات مختلف ادبی وهنری درخدمت عزیزان باشم واز نظرات صائب و دقیق آن ها استفاده وافر ببرم و دراین امر مهم که  خدمت به جوانان عزیز شهرستان وسایر بازدیدکنندگان گرانقدراست دل به دریا فکنیم و عشرت امروز به فردا نفکنیم ...............ارادتمند شما....

قاسم دلفیه(سعدی)